6234

 زندگی

 گذشته‌ی تیره و خودزنی‌هایی که 

 هیچ صدایی نمی‌رسد به هیچ جایی که 

 و شیشه‌های زخم خورده از تگرگ هر شب 

 خورد می‌شوم میان هر نگاهی که 

 گیج می‌خورم میان این همه راهی که 

 می‌رسند تمامشان به پرتگاهی که 

 به روی شانه‌های تو سقط می‌شوم هر شب

6235

برای اهل ایمان :  

همین یک تیر کافیست تا بدانی  

دیگر هیچ نشانی از خدا روی زمین وجود ندارد. 

6236

حق ،  

تکه استخوانی است که  

هیچ سگی به دندان نمی گیرد.

الزایمر

...ومن حتی به یاد نمیاورم که فردا چگونه گذشت

شاید...

تمدن؛ تمسخر تعامدی اصل اصلات بشر است.